کیف پول اتریوم؛ راهنمای مبتدیان برای ذخیره اتریوم

اتریوم به عنوان یک ابررایانه غیرمتمرکز شناخته می شود که از طریق شبکه وسیعی از دستگاه های توزیع شده در سراسر جهان کار می کند. برای تعامل با اتریوم، داشتن کیف پولی ضروری است که نگهداری، ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال را تسهیل کند. انواع مختلفی از کیف پول موجود است که به کیف پول های نرم افزاری و سخت افزاری طبقه بندی می شوند. مناسب ترین کیف پول اتریوم برای یک فرد به نیازهای خاص آن ها بستگی دارد.

اتریوم که اغلب به عنوان ابرکامپیوتر غیرمتمرکز جهانی شناخته می شود، توسط هزاران دستگاه پشتیبانی می شود که از شبکه پشتیبانی می کنند و کاربران را قادر می سازد تا اتر را تجارت کنند، با برنامه های غیرمتمرکز (DApps) تعامل داشته باشند، و در حکمرانی و سایر عملکردها شرکت کنند.

برای تعامل با اتریوم، باید کیف پول اتریوم داشته باشید. این راهنما یک نمای کلی از کیف پول های اتریوم، انواع مختلف آن ها و راهنمایی در مورد انتخاب مناسب ترین کیف پول برای نیازهای شما ارائه می دهد.

کیف پول اتریوم چیست؟

کیف پول اتریوم به عنوان مکانیزمی برای ذخیره و مدیریت اتر و دارایی های مبتنی بر پلتفرم اتریوم عمل می کند. این به کاربران امکان می دهد ETH را ارسال و دریافت کنند و با DApps درگیر شوند و به عنوان یک پورتال برای اکوسیستم اتریوم عمل کنند.

اکثر ارزهای مبتنی بر اتریوم از استاندارد توکن ERC-20 پیروی می کنند، که چارچوبی از قوانین تعبیه شده در شبکه رمزنگاری است که بر تعاملات حاکم است. به عنوان مثال، هر توکن ERC-20 قابل تعویض است، به این معنی که هر دارایی را می توان با سایر دارایی ها با همان استاندارد مبادله کرد (شبیه به یکنواختی اسکناس های 1 دلاری). کیف پول های اتریوم به گونه ای طراحی شده اند که با تمام استانداردهای توکن سازگار باشند و می توانند به طور خودکار ارزها را بر اساس این استانداردها دسته بندی کنند.

به طور معمول، کیف پول های ارز دیجیتال چندین حساب ایجاد می کنند که هر کدام با کلیدهای عمومی و خصوصی مجزا مرتبط هستند. این کلیدها ضمن حفظ دسترسی انحصاری به وجوه شما، تراکنش های ایمن را تضمین می کنند.

روش های مختلفی برای نگهداری پول نقد فیزیکی وجود دارد، مانند استفاده از بانک، نگهداری آن در کیف پول فیزیکی یا به صورت نقدی نگهداری کردن. به طور مشابه، طیفی از کیف پول های اتریوم وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب مشخصی دارند.

کیف پول های نرم افزاری

کیف پول های نرم افزاری در قالب های مختلف از جمله نسخه های دسکتاپ، موبایل و وب موجود هستند. سهولت دسترسی آن ها را به رایج ترین نوع کیف پول تبدیل می کند. بسیاری از کیف پول های نرم افزاری رایگان هستند و می توانند در دستگاه های رایج مانند تلفن های هوشمند و یا لپ تاپ ها استفاده شوند.

کیف پول دسکتاپ

کیف پول های دسکتاپ برنامه هایی هستند که می توان آن ها را روی رایانه شخصی نیز دانلود کرد. آن ها داده ها را به جای روی یک دستگاه تلفن همراه یا وب سرور، روی هارد دیسک کامپیوتر ذخیره می کنند. این روش ذخیره سازی محلی امنیت را در مقایسه با کیف پول های وب افزایش می دهد، زیرا اطلاعات به طور مداوم آنلاین نیست. با این حال، کیف پول های دسکتاپ در برابر ویروس ها، بدافزارها و سایر تهدیدها آسیب پذیر هستند. در حالی که آن ها امنیت بیشتری را ارائه می دهند، اما راحت تر از کیف پول های تلفن همراه هستند.

کیف پول موبایل

کیف پول های موبایلی مشابه برنامه های بانکی استاندارد در گوشی های هوشمند عمل می کنند، اما به طور خاص برای ارزهای دیجیتال طراحی شده اند. آن ها دسترسی دائمی را از طریق دستگاه های تلفن همراه فراهم می کنند و به کاربران این امکان را می دهند که به سرعت به نوسانات بازار پاسخ دهند. با این حال، از آنجایی که تلفن های هوشمند معمولاً همیشه به اینترنت متصل هستند، کیف پول های تلفن همراه با خطر سرقت از طریق بدافزار مواجه هستند. علاوه بر این، گم شدن تلفن یا دزدیده شدن آن منجر به از دست دادن دسترسی به وجوه می شود.

کیف پول های تحت وب

کیف پول های تحت وب که اغلب به عنوان کیف پول های وب شناخته می شوند، معمولاً به عنوان افزونه های مرورگر عمل می کنند که ادغام کیف پول های اتریوم با برنامه های غیرمتمرکز (DApps) را تسهیل می کنند. نصب و پیکربندی این کیف پول ها ساده است و می توانند در مرورگرهای مختلف در دستگاه های مختلف همگام شوند. با این حال، وجود برنامه های افزودنی متقلبانه ایجاد شده توسط عوامل مخرب، خطر امنیتی ایجاد می کند و تایید قانونی بودن کیف پول قبل از نصب ضروری است. امنیت کیف پول مرورگر مشروط به مرورگری است که در آن کار می کند و اهمیت انتخاب یک مرورگر قابل اعتماد را برجسته می کند.

کیف پول های سخت افزاری

کیف پول های سخت افزاری دستگاه های ملموسی هستند که مجهز به دکمه ها و ویژگی های مختلف هستند که مدیریت دارایی های دیجیتال را تسهیل می کنند. آن ها معمولاً شبیه یک درایو فلش USB هستند.

اکثر کیف پول های سخت افزاری دستگاه های فشرده ای هستند که شامل یک صفحه نمایش کوچک هستند که اطلاعات محدودی را در هر زمان نشان می دهد. این طراحی عمدی است، زیرا به جلوگیری از مشاهده داده های حساس مانند کلیدهای خصوصی یا کل مقدار ارز رمزنگاری شده کمک می کند.

این کیف پول ها به طور کلی دارای یک یا دو دکمه کوچک هستند که فشار دادن آن ها دشوار است و خطر اقدامات ناخواسته در طول مدیریت دارایی را به حداقل می رساند.

مزیت اصلی کیف پول سخت افزاری امنیت استثنایی آن است. از آنجایی که این دستگاه ها به ندرت به اینترنت متصل می شوند، تا حد زیادی از تلاش های هک آنلاین محافظت می شوند.

تنها روش برای به خطر انداختن کیف پول سخت افزاری شامل دسترسی فیزیکی و غلبه بر رمزگذاری آن است که یک چالش بزرگ است. برای امنیت بیشتر، برخی از کاربران تصمیم می گیرند کیف پول های سخت افزاری خود را در مکان های امن ذخیره کنند و قصد دارند پس از چندین سال آن ها را بازیابی کنند.

کیف پول کاغذی

کیف پول های کاغذی شامل برگه های چاپ شده ای است که حاوی یک کد QR است که اطلاعات کیف پول شما را نشان می دهد. برای دسترسی به ارز دیجیتال خود، به سادگی کد QR را با استفاده از یک برنامه کیف پول اسکن کرده و دارایی های خود را از طریق آن رابط مدیریت کنید.

می توانید با استفاده از نرم افزار کیف پول خاص، کیف پول کاغذی تولید کنید، که معمولاً دارایی های دیجیتال را مدیریت می کند. پس از چاپ، می توانید یک کپی از اطلاعات خود را از نرم افزار کیف پول حذف کنید تا مطمئن شوید که کاملاً آفلاین است.

مانند کیف پول های سخت افزاری، کیف پول های کاغذی را می توان به طور ایمن برای دوره های طولانی ذخیره کرد، با این امید که از افزایش ارزش ارزهای دیجیتال در آینده بهره مند شوند. برای محافظت از آن ها در برابر آسیب، اغلب آن ها را لمینت می کنند. کیف پول های کاغذی یکی از امن ترین گزینه ها برای ذخیره اتریوم محسوب می شوند.

کیف پول های حضانتی در مقابل کیف پول های غیر حضانتی

وقتی نوبت به مدیریت کلیدهای خصوصی می رسد، افراد این اختیار را دارند که مسئولیت شخصی آن ها را بر عهده بگیرند (غیر حضانت) یا به خدمات شخص ثالث (سرویس نگهداری) وابسته باشند.

کیف پول های حضانتی مانند بانک های سنتی که وجوه شما را نگهداری می کنند، عمل می کنند. اگرچه دسترسی شما به دارایی های خود تضمین شده است، بانک کنترل نهایی را حفظ می کند، به این معنی که آن ها می توانند دسترسی شما را به وجوه خود مسدود، نادرست یا محدود کنند.

در مقابل، کیف پول های غیر حضانتی کنترل کاملی بر دارایی هایتان در اختیار شما قرار می دهند، مانند ذخیره پول نقد در گاوصندوق شخصی. هر گزینه، چه در ارز دیجیتال یا ارز فیات، مجموعه ای از مزایا و چالش های خاص خود را ارائه می دهد.

کیف پول های غیر حضانتی

شما مسئول مدیریت کلیدهای خصوصی خود هستید و به شما امکان کنترل کامل بر دارایی های خود را می دهید. با این حال، اگر کلیدهای خود را گم کنید، دسترسی به وجوه خود را برای همیشه از دست خواهید داد. هیچ مقام مرکزی برای نظارت بر تصمیمات مربوط به دارایی های شما وجود ندارد.

کیف پول های حضانتی

یک نهاد شخص ثالث مسئول مدیریت کلیدهای خصوصی شما است. در حالی که این کار شما را از بار نگه داشتن کلیدها رها می کند، اما به معنای کنار گذاشتن کنترل نهایی بر وجوه خود نیز است. اکثر متولیان اطلاعات کاربران را در سرورهای متمرکز ذخیره می کنند که در معرض حملات سایبری قرار دارند و در نتیجه اطلاعات شما را در معرض خطر سرقت قرار می دهند.

درک کیف پول اتریوم

همه انواع کیف پول های اتریوم هم کلید عمومی و هم کلید خصوصی تولید می کنند.

کلید عمومی

یک کلید عمومی به عنوان یک آدرس کیف پول عمل می کند که امکان ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال را فراهم می کند. این آدرس مشابه آدرس صندوق پستی است که به صورت عمومی در دسترس است و برای تسهیل ارسال نامه با دیگران به اشتراک گذاشته می شود. در حوزه ارزهای دیجیتال، کلید عمومی به روشی مشابه عمل می کند.

به طور معمول، کلیدهای عمومی از یک کد هگزادسیمال 40 کاراکتری تشکیل شده است که از اعداد و حروف تشکیل شده است. درست مانند یک آدرس ایمیل، اگر حتی یک کاراکتر در طول تراکنش نادرست باشد، احتمال زیادی وجود دارد که تراکنش شکست بخورد و به طور بالقوه منجر به از دست رفتن وجوه شود.

کلید خصوصی

کلید خصوصی یک رشته 64 کاراکتری هگزا دسیمال است که به افراد امکان می دهد ارز دیجیتال خود را مدیریت کرده و با آن تعامل داشته باشند. مهم است که این کلید محرمانه و ایمن از دیگران باشد، زیرا دسترسی غیرمجاز به آن به افراد امکان کنترل وجوه درون کیف پول را می دهد. عملکرد کلیدهای خصوصی مشابه کلیدی است که صندوق پستی شما را باز می کند و دسترسی انحصاری به محتویات آن را فراهم می کند.

اکثر کیف پول ها قادر به ایجاد چندین حساب هستند که هر کدام با کلیدهای عمومی و خصوصی مجزا مرتبط هستند. بسته به کیف پول خاص، اینها می توانند با برنامه های غیرمتمرکز (DApps) تعامل داشته باشند.

MetaMask، یک کیف پول اتریوم، اتصال به DApps را از طریق یک رابط مرورگر تسهیل می کند. کاربران معمولاً به وب سایت پروژه می روند، جایی که رابط کیف پول به طور خودکار باز می شود و به آن ها اجازه می دهد تا اتصال را تأیید کنند. در مقابل، کیف پول های سخت افزاری اغلب نیاز به اتصال به DApp ها از طریق رابط های تعیین شده شان دارند. با این حال، آن ها به طور کلی فقط از برنامه های خاص کیف پول اتریوم پشتیبانی می کنند، که در هنگام انتخاب کیف پول مورد توجه قرار می گیرد.

کیف پول اتریوم ارسال و دریافت اتر را با استفاده از کلیدهای عمومی فرستنده یا گیرنده تسهیل می کند. برای اعتبارسنجی تراکنش ها، کیف پول درخواست امضایی می کند که نشانی گیرنده و هزینه گس مربوطه را نشان می دهد. هنگامی که تراکنش تأیید شد، کیف پول پیوندی به کاوشگر بلوک برای ردیابی روند تأیید ارائه می دهد.

راه اندازی کیف پول اتریوم

روش راه اندازی کیف پول اتریوم بر اساس نوع کیف پول انتخابی متفاوت است. به عنوان مثال، ایجاد یک کیف پول موبایل معمولاً شامل دانلود برنامه کیف پول و دنبال کردن یک فرآیند هدایت شده است. یک کیف پول سخت افزاری از رویکرد مشابهی پیروی می کند، در حالی که کیف پول های کاغذی به مراحل اضافی نیاز دارند.

صرف نظر از روش، اکثر کیف پول ها عبارت بازیابی (یا عبارت seed) را تولید می کنند که در صورت گم شدن نسخه اصلی، می توان از آن برای بازیابی دارایی ها از طریق کیف پول دیگری استفاده کرد. این عبارت بازیابی متشکل از یک دنباله از کلمات است که به طور تصادفی ایجاد شده است که وقتی به درستی مرتب شوند، می توانند دارایی های کیف پول را در صورت گم شدن کلید خصوصی بازیابی کنند. این به عنوان یک پشتیبان برای کیف پول اتریوم عمل می کند و ممکن است تنها وسیله بازیابی وجوه از دست رفته باشد.

یکی از توصیه های امنیتی اولیه برای کیف پول های اتریوم، مستند کردن عبارت بازیابی بر روی یک تکه کاغذ و ذخیره آن در مکانی بسیار امن است.

ملاحظات امنیتی

هنگام انتخاب کیف پول اتریوم، ارزیابی ویژگی های امنیتی آن ضروری است.

به عنوان مثال، یک کیف پول کاغذی اتریوم امنیت آفلاین را فراهم می کند که بسته به سطح دسترسی مورد نظر شما به وجوه شما ممکن است قابل توجه باشد. در مقابل، بسیاری از کیف پول های اتریوم از معیارهای امنیتی استاندارد مانند احراز هویت دو مرحله ای (2FA) و عبارات بذر بازیابی استفاده می کنند.

• اگر کیف پول دیجیتالی را انتخاب می کنید، باید مراقب به روزرسانی های برنامه و امنیتی باشید تا محافظت از آن را به حداکثر برسانید.
• قابل توجه است که بسیاری از ویژگی های امنیتی کیف پول های اتریوم از جمله احراز هویت دو مرحله ای (2FA) در ابتدا استاندارد نبودند. این پیشرفت ها پس از چندین حمله به شبکه اتریوم، از جمله هک بدنام DAO، که منجر به از دست دادن بیش از 60 میلیون دلار در ETH شد، اجرا شد.

انتخاب کیف پول اتریوم بهینه؛ ملاحظات کلیدی

هنگام تعیین مناسب ترین کیف پول اتریوم، مهم است که در مورد نیازهای خاص خود برای کیف پول ارز دیجیتال فکر کنید.

آیا قصد دارید در معاملات روزانه شرکت کنید یا نیاز به دسترسی فوری به دارایی های خود دارید؟ در چنین مواردی، یک کیف پول موبایل، مشابه کیف پول صرافی ارز دیجیتال گرین موج، ممکن است مناسب ترین انتخاب باشد.

برعکس، اگر قصد شما حفظ ارز دیجیتال و در عین حال دسترسی منظم است، ممکن است یک کیف پول دسکتاپ یا سخت افزار مناسب تر باشد.

علاوه بر این، تأیید اینکه کیف پول از ارزهای رمزپایه ای که شما قصد استفاده از آن ها را دارید پشتیبانی می کند، حیاتی است. به عنوان مثال، برخی از کیف پول های سخت افزاری، مانند Ledger، ممکن است دسترسی به توکن های خاص ERC-721 را محدود کرده باشند.

کیف پول های اتریوم ابزار اصلی تعامل با شبکه اتریوم هستند و به عنوان مجرای بین کاربران و بلاک چین عمل می کنند. چه در حال انجام تراکنش ها، معاملات روزانه، قرار دادن توکن ها یا درگیر شدن با برنامه های غیرمتمرکز باشید، کیف پول اتریوم ضروری است.

کیف پول ها به اشکال مختلفی در دسترس هستند که هر کدام سطوح مختلفی از امنیت دارایی و دسترسی را ارائه می دهند. درک گزینه های مختلف کیف پول و انتخاب مناسب ترین مورد برای نیازهای شما برای مدیریت ایمن و موثر ارز دیجیتال شما بسیار مهم است.