در عصر معاصر که با پیشرفت های سریع فناوری و ظهور روش های ارتباطی جدید مشخص می شود، چشم انداز مالی جهانی دستخوش دگرگونی قابل توجهی شده است. همزمان، ارز دیجیتال به عنوان یک نوآوری قابل توجه ظاهر شده است و راه های جدیدی را برای مهاجران ارائه می دهد. این کدهای الکترونیکی رمزگذاری شده نوعی ارز را نشان می دهند که فاقد حضور فیزیکی است، ریشه در فناوری دارد و می تواند به صورت آنلاین ایجاد و منتقل شود. با این حال، یک سوال مطرح می شود: این ابزار چگونه می تواند به مهاجران، به ویژه ایرانیان، در استفاده از فرصت ها و غلبه بر چالش ها کمک کند و سرمایه گذاری در ارز دیجیتال برای مهاجرت چگونه خواهد بود؟
در مقاله خود در مورد مهاجرت ارزهای دیجیتال، مزایا و موانعی را که این ابزار برای مهاجران ایجاد می کند، بررسی می کنیم. ما از شما دعوت می کنیم تا در بررسی احتمالات جدیدی که مهاجرت ارز دیجیتال می تواند ارائه دهد، به ما بپیوندید.
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال به یک نمایش دیجیتالی از ارزش اشاره دارد که می تواند توسط بخش دولتی یا خصوصی صادر شود. ارزهای صادر شده توسط بخش دولتی به عنوان ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) شناخته می شوند که اساساً به عنوان معادل دیجیتالی پول نقد عمل می کنند و می توانند از طریق اینترنت یا برنامه های تلفن همراه ذخیره و منتقل شوند. بخش خصوصی همچنین می تواند ارزهای دیجیتالی مانند پول الکترونیکی یا استیبل کوین ها را ایجاد کند – ارزهای دیجیتالی که ارزش آن ها ثابت می ماند و توسط پول نقد یا دارایی های دیگر پشتیبانی می شود و به آن ها امکان داد و ستد با ارزش ثابت را می دهد.
ارزهای دیجیتال، از جمله بیت کوین، دسته دیگری از پول دیجیتال را نشان می دهند. با این حال، آن ها مورد حمایت دولت نیستند و ارزش ذاتی و نرخ ارز خود را دارند. در حال حاضر، ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین به دلیل ماهیت سفته بازی و نوسان قیمت قابل توجه در طول زمان، اغلب به عنوان دارایی سرمایه گذاری در نظر گرفته می شوند.
ارز دیجیتال چگونه می تواند به مهاجران کمک کند؟
ارز دیجیتال این پتانسیل را دارد که به طور قابل توجهی به مهاجران در تراکنش های مالی آن ها کمک کند. مهاجران اغلب هنگام انتقال وجه به کشور خود با هزینه ها و چالش های قابل توجهی مواجه می شوند. بانک جهانی گزارش داد که میانگین هزینه جهانی حواله در سه ماهه آخر سال 2020 6.5 درصد بوده است که از هدف 3 درصدی تعیین شده توسط اهداف توسعه پایدار برای سال 2030 فراتر رفته است. علاوه بر این، بسیاری از مهاجران و خانواده های آن ها به خدمات رسمی دسترسی ندارند خدمات مالی، مانند حساب های بانکی یا بانکداری آنلاین، که گزینه های مالی آن ها را محدود می کند و مشکلات آن ها را افزایش می دهد.
پذیرش ارز دیجیتال می تواند با ارائه روشی مقرون به صرفه تر، سریع تر و گسترده تر برای انتقال پول، رویکرد جدیدی را برای حواله ها ارائه دهد. به عنوان مثال، مهاجران می توانند از پول الکترونیکی برای ارسال مستقیم وجوه به کیف پول دیجیتالی بستگان خود استفاده کنند و نیازی به واسطه ها و هزینه های مربوطه را از بین ببرند. از طرف دیگر، آن ها می توانند از دارایی های کریپتو مانند بیت کوین به عنوان وسیله مبادله استفاده کنند، آن ها را با یک ارز خریداری کنند و با ارز دیگری بفروشند. این روش به ارزهای دیجیتال اجازه می دهد تا تاخیرها و محدودیت هایی را که اغلب مربوط به نقل و انتقالات ارز سنتی است، دور بزند.
چندین پلتفرم ارز دیجیتال که از حواله های مهاجران پشتیبانی می کنند عبارتند از:
- BitPesa: سرویسی که پرداخت به آفریقا را با استفاده از بیت کوین و ارزهای محلی تسهیل می کند.
- Valiu: پلتفرمی که به کاربران امکان ارسال و دریافت حواله در آمریکای لاتین از طریق استیبل کوین و ارزهای محلی را می دهد.
- SureRemit: سرویسی که کاربران را قادر می سازد تا با استفاده از پول الکترونیکی و ارزهای محلی حواله های خود را در آفریقا و آسیا ارسال و دریافت کنند.
ایرانی ها چگونه می توانند از ارز دیجیتال استفاده کنند؟
ایرانیان علاقه مند به تعامل با ارز دیجیتال می توانند از آن برای طیف وسیعی از فعالیت ها از جمله سرمایه گذاری، تجارت، پس انداز یا حواله وجوه در سطح بین المللی استفاده کنند. با این حال، درک چارچوب قانونی و نظارتی پیرامون ارزهای دیجیتال در ایران، همراه با خطرات و چالش های مرتبط، بسیار مهم است.
بانک مرکزی ایران تصریح کرده است که تنها ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) صادر شده توسط این بانک به عنوان ارز قانونی در داخل کشور شناخته می شود. سایر اشکال ارز دیجیتال فاقد شناسایی و تنظیم توسط CBI هستند. اگرچه بانک مرکزی در حال توسعه ارز دیجیتال موسوم به ریال است، اما هنوز راه اندازی نشده است. در نتیجه، ایرانی هایی که در معاملات ارزهای دیجیتال شرکت می کنند این کار را با خطرات خود انجام می دهند و ممکن است با عواقب قانونی یا مالی برای نقض مقررات CBI مواجه شوند.
ایرانیان هنگام استفاده از ارز دیجیتال باید قوانین و مقررات مختلفی را رعایت کنند، از جمله:
- ممنوعیت ارز دیجیتال برای تراکنش های داخلی مانند خرید کالا یا خدمات یا پرداخت مالیات و هزینه.
- محدودیت استفاده از ارز دیجیتال برای فعالیت های غیرقانونی، از جمله پولشویی، تامین مالی تروریسم، یا فرار مالیاتی.
- مطابقت با سیاست های نرخ ارز و ارز خارجی CBI، که ممکن است دسترسی یا استفاده از ارز دیجیتال را محدود کند.
با وجود این محدودیت ها، برخی از ایرانیان به انگیزه های مختلف از ارز دیجیتال استفاده می کنند، مانند:
سرمایه گذاری یا کسب و کار
سرمایه گذاری یا سرمایه گذاری های تجاری. برخی از افراد، ارزهای دیجیتال را به عنوان یک طبقه دارایی جایگزین می بینند و به دنبال سرمایه گذاری بر نوسانات قیمت یا تنوع بخشیدن به سبد سرمایه گذاری خود هستند. آن ها ممکن است با پلتفرم هایی مانند LocalBitcoins که ارتباط بین خریداران و فروشندگان بیت کوین را در کشورهای مختلف تسهیل می کند، یا بایننس، یک صرافی برجسته جهانی ارزهای دیجیتال، درگیر شوند.
ارزش پول را حفظ کنید
بخشی از مردم ایران از ارز دیجیتال به عنوان ابزاری برای حفظ ثروت استفاده می کنند، به ویژه در دوره های عدم اطمینان اقتصادی یا تورم. آن ها ممکن است با پلتفرم هایی مانند Paxful که کاربران را قادر می سازد بیت کوین را از طریق روش های مختلف پرداخت معامله کنند یا Trust Wallet که به دلیل امنیت و رابط کاربر پسند آن شناخته شده است، درگیر شوند.
ارسال پول به خارج از کشور
بسیاری از ایرانیان از ارز دیجیتال به عنوان روشی برای حواله، به ویژه برای انتقال وجوه به خانواده یا دوستان ساکن کشورهایی استفاده می کنند که تحریم ها یا محدودیت هایی را علیه ایران اعمال می کنند. آن ها اغلب از پلتفرم هایی مانند BitPesa، Valiu یا SureRemit استفاده می کنند که تراکنش های فرامرزی را با استفاده از ارزهای دیجیتال و ارزهای محلی ساده می کنند.
فرصت ها و چالش های ارز دیجیتال برای مهاجران ایرانی چیست؟
مهاجران ایرانی ممکن است مزایایی در مهاجرت با ارز دیجیتال پیدا کنند، زیرا فرصت های مختلفی را برای آن ها ایجاد می کند.
- دسترسی مالی
ارز دیجیتال می تواند دسترسی مهاجران ایرانی را که فاقد حساب بانکی یا خدمات مالی رسمی در کشورهای جدید خود هستند، به منابع مالی دیجیتال و راه حل های پرداخت افزایش دهد. آن ها می توانند از پلتفرم های ارزهای دیجیتال برای ارسال و دریافت وجوه، تسویه صورتحساب ها یا خریدهای آنلاین استفاده کنند.
- استقلال مالی
ارزهای دیجیتال به مهاجران ایرانی استقلال و کنترل بیشتری بر امور مالی خود ارائه می دهد، به ویژه برای کسانی که با تبعیض یا محرومیت از سیستم های مالی متعارف در کشورهای میزبان خود مواجه می شوند. آن ها می توانند از پلتفرم های ارزهای دیجیتال برای دور زدن واسطه ها، کاهش هزینه ها و حفظ حریم خصوصی و هویت خود استفاده کنند. - نوآوری مالی
کریپتوکارنسی فرصت های جدید و امیدوارکننده ای را برای مهاجران ایرانی که مشتاق تعامل با اقتصاد دیجیتال و فناوری بلاک چین هستند، ارائه می کند. با استفاده از پلتفرم های ارزهای دیجیتال، آن ها می توانند در ابتکارات مختلفی از جمله برنامه های غیرمتمرکز، قراردادهای هوشمند و توکن سازی شرکت کنند. - عدم قطعیت قانونی و مقرراتیهمانطور که قبلا ذکر شد، چشم انداز قانونی و نظارتی پیرامون ارزهای دیجیتال به طور مداوم در حال توسعه است و به طور قابل توجهی در بین کشورها متفاوت است. ایرانیان مقیم خارج از کشور باید از قوانین و مقررات قابل اجرا در کشور میزبان و کشور مبدأ خود در هنگام تعامل با ارزهای رمزنگاری شده مطلع باشند و اطمینان حاصل کنند که تراکنش های آن ها مطابقت دارد. عدم رعایت چارچوب های قانونی هر یک از حوزه های قضایی ممکن است منجر به عوارض قانونی شود.
- سواد مالی
گذار به امور مالی دیجیتال می تواند درها را برای افرادی که به خدمات بانکداری سنتی دسترسی ندارند، مانند پناهندگان یا مهاجران تازه وارد، باز کند و آن ها را قادر می سازد تا منابع مالی را مدیریت کنند یا ارزها را به پول قابل استفاده تبدیل کنند. با این حال، این تغییر مستلزم درجه خاصی از سواد دیجیتال و مالی، همراه با دسترسی مطمئن به اینترنت و فناوری تلفن همراه است.
- امنیت سایبری و کلاهبرداری
همانطور که قبلاً اشاره شد، تراکنش های ارزهای دیجیتال به امنیت و قابلیت اطمینان شبکه های اینترنت و تلفن همراه بستگی دارد که ممکن است در معرض تهدیدات سایبری یا نقص فنی باشند. علاوه بر این، کاربران ارزهای دیجیتال با احتمال کلاهبرداری یا سرقت مواجه می شوند، به ویژه اگر با پلتفرم ها یا کیف پول های ایمن و معتبر درگیر نباشند، یا اگر رمز عبور یا دستگاه های خود را اشتباه قرار دهند. برخلاف ارزهای معمولی، تراکنش های ارزهای دیجیتال معمولاً غیرقابل برگشت هستند و ممکن است فاقد هرگونه بیمه یا اقدامات محافظتی باشند.
بنابراین، توصیه می شود برای کاهش این خطرات، توصیه های زیر را در نظر بگیرید:
- انتخاب کیف پول قابل اعتماد
انتخاب یک کیف پول معتبر و مطمئن برای ذخیره ارز دیجیتال ضروری است. اطمینان حاصل کنید که کیف پولی که انتخاب می کنید دارای ویژگی های امنیتی مانند احراز هویت دو مرحله ای (2FA) و رمزگذاری باشد.
- اهمیت کلیدهای خصوصی
کلیدهای خصوصی اطلاعات حیاتی را در قلمرو ارزهای دیجیتال نشان می دهند. این کلیدها انتقال ارز به دیگران را تسهیل می کنند و به عنوان تنها مدرک مالکیت شما بر آن ارز دیجیتال عمل می کنند. بنابراین، حفاظت از آن ها و خودداری از به اشتراک گذاشتن آن ها با کسی ضروری است. کلیدهای خصوصی خود را ایمن ذخیره کنید و از پشتیبان گیری آن ها اطمینان حاصل کنید.
- به روزرسانی منظم نرم افزار و کیف پول
مهم است که نرم افزارها و کیف پول های رمزنگاری شده را به روز نگه دارید تا از آخرین پیشرفت های تکنولوژیکی و پیشرفت های امنیتی استفاده کنید. بی توجهی به به روز رسانی نرم افزار یک تهدید امنیتی مهم است.
- پیاده سازی احراز هویت دو مرحله ای (2FA)
فعال کردن احراز هویت دو مرحله ای یک لایه امنیتی قوی اضافی برای کیف پول شما فراهم می کند و احتمال دسترسی غیرمجاز به حساب های شما را تا حد زیادی کاهش می دهد.
- احتیاط در مورد اطلاعات عمومی
همیشه از افشای اطلاعات عمومی تراکنش ها یا کیف پول خود در رسانه های اجتماعی یا سایر پلتفرم ها خودداری کنید. چنین اطلاعاتی می تواند به طور بالقوه استراتژی هایی را برای حمله به هکرها ارائه دهد.
- آگاهی از تهدیدات امنیتی
با درک انواع مختلف تهدیدات امنیتی، می توانید استراتژی های موثری را برای مقابله با آن ها پیاده سازی کنید. اطلاع از فیشینگ، کلاهبرداری و سایر تاکتیک های مخرب بسیار مهم است.
- استفاده از شبکه های امن (VPN)
از شبکه های خصوصی مجازی امن (VPN) برای تراکنش های حساس استفاده کنید تا از اطلاعات خود در حین انتقال محافظت کنید.
- احتیاط در معاملات عمومی
در صورت امکان، تراکنش های حساس را در تنظیمات ایمن انجام دهید و از افشای اطلاعات حساب خود در مناطق عمومی خودداری کنید.
- حفاظت از کدها و رمزهای عبور
از کدها و رمزهای عبور قوی و مناسب استفاده کنید و از محرمانه ماندن آن ها اطمینان حاصل کنید. استفاده از رمزهای عبور ضعیف یا به راحتی قابل حدس زدن خطر حملات سایبری را افزایش می دهد.
ارزهای دیجیتال در کدام کشورها قانونی هستند؟
قانونی بودن ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است. به عنوان مثال، السالوادور بیت کوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفته است، در حالی که ایالات متحده ارزهای دیجیتال را به عنوان دارایی های مالی قانونی می شناسد و مقرراتی را برای استفاده و تجارت آن ها وضع کرده است. در ایالات متحده، کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) اخیراً مقرراتی را برای ارائه دهندگان خدمات دارایی مجازی (VASP) معرفی کرده است. برعکس، کشورهایی مانند چین ممنوعیت های کاملی را برای ارزهای دیجیتال اعمال کرده اند. در ایالات متحده، چارچوب قانونی پیرامون ارزهای دیجیتال همچنان در حال تکامل است.
در ایران، چشم انداز قانونی ارزهای دیجیتال نیز در حال تغییر است. در حال حاضر، ارزهای دیجیتال ممنوع نیستند. با این حال، فقدان مقررات خاصی در مورد استفاده و تجارت آن ها وجود دارد. در سال 1401، بانک مرکزی ایران اعلام کرد که در حال بررسی مقرراتی برای ارزهای دیجیتال است. پیش بینی می شود که وضعیت حقوقی ارزهای دیجیتال به تدریج در کشورهای مختلف در طول زمان مشخص تر شود.
کلمات پایانی
در نتیجه، ارز دیجیتال نشان دهنده یک سیستم پولی جدید و نوآورانه است که می تواند مزایایی مانند کاهش هزینه تراکنش و انتقال سریع و انعطاف پذیر پول را برای مهاجران ایرانی و خانواده هایشان فراهم کند. با این وجود، چالش ها و ریسک هایی را نیز به همراه دارد که نیازمند مدیریت و مقررات دقیق است، از جمله عدم قطعیت های قانونی، تهدیدات امنیت سایبری و ضرورت سواد مالی. بنابراین، درگیر شدن در تراکنش های ارزهای دیجیتال در حین مهاجرت باید با احتیاط و مسئولیت پذیری انجام شود که توسط یک چارچوب سیاستی قوی و هماهنگ پشتیبانی می شود.
