فدرال رزرو در مارس 2022 افزایش نرخ بهره را به عنوان اقدامی برای مبارزه با تورم فزاینده آغاز کرد. علاوه بر این، بانک مرکزی یک استراتژی دیگر را برای مدیریت افزایش قیمت ها اجرا کرده است: انقباض کمی (QT).
سرمایه گذاران با تجربه ممکن است این اصطلاح را تا حدودی گیج کننده بدانند، به ویژه با توجه به اینکه فدرال رزرو عمدتاً در 14 سال گذشته درگیر تسهیل کمی (QE) بوده است.
تسهیل کمی به اقدامات انجام شده توسط یک بانک مرکزی مانند فدرال رزرو برای کاهش نرخ بهره بلندمدت به منظور تحریک فعالیت های اقتصادی از طریق ارائه نرخ های پایین تر وام و گسترش عرضه پول اشاره دارد.
در طول رکود بزرگ، چالش یک اقتصاد کند بود. در مقابل، وضعیت فعلی یک سناریوی مخالف را ارائه می کند.
جی برایسون، اقتصاددان ارشد در بانک شرکتی و سرمایه گذاری ولز فارگو، توضیح می دهد: «انقباض کمی اساساً معکوس تسهیل کمی است. «به طور خلاصه، این به افزایش نرخ های بهره بلند مدت کمک می کند.»
انقباض کمی (QT) چیست؟
انقباض کمی (QT) یک رویکرد سیاست پولی با هدف انقباض یا کاهش ترازنامه سیستم فدرال رزرو (Fed) است. این فرآیند اغلب به عنوان عادی سازی ترازنامه نامیده می شود. از طریق QT، فدرال رزرو ذخایر پولی خود را با فروش اوراق بهادار خزانه داری یا اجازه سررسید به آن ها و در نتیجه حذف آن ها از دارایی های نقدی خود کاهش می دهد. این اقدام منجر به کاهش نقدینگی در بازارهای مالی می شود.
QT در مقابل تسهیل کمی (QE) قرار دارد که شامل سیاست هایی است که ترازنامه فدرال رزرو را گسترش می دهد. اجرای QT توسط فدرال رزرو می تواند شامل فروش اوراق خزانه یا سررسید این اوراق باشد و در نتیجه آن ها را از موجودی نقد حذف کند. یک ریسک قابل توجه مرتبط با QT، پتانسیل آن برای بی ثبات کردن بازارهای مالی است که ممکن است به نوبه خود، یک بحران اقتصادی جهانی را تسریع کند.
درک انقباض کمی (QT)
هدف اصلی فدرال رزرو حفظ عملکرد بهینه در اقتصاد ایالات متحده است. در نتیجه، مأموریت آن شامل اجرای سیاست هایی است که حداکثر اشتغال را تقویت می کند و همزمان فشارهای تورمی را مهار می کند. تورم به عنوان افزایش قیمت کالاها و خدمات در طول زمان مشخص می شود که می تواند قدرت خرید مصرف کننده را کاهش دهد و در صورت عدم کنترل، ممکن است مانع رشد اقتصادی شود. فدرال رزرو از این پیامدها آگاه است و معمولاً هنگامی که شواهدی از افزایش تورم ظاهر می شود، موضعی فعالانه اتخاذ می کند.
برای مقابله با فشارهای تورمی قابل توجه، اقدام اولیه فدرال رزرو افزایش نرخ وجوه فدرال است.
این تعدیل بر نرخ های بهره ای که بانک ها برای وام ها به مشتریان شرکتی و مسکونی اعمال می کنند، تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، افزایش نرخ وجوه فدرال منجر به افزایش نرخ وام مسکن می شود که منجر به افزایش پرداخت های ماهانه می شود. این سناریو احتمالاً تقاضا برای املاک را کاهش می دهد که ممکن است قیمت ها را تثبیت یا کاهش دهد.
مکانیسم دیگر برای افزایش نرخ بهره از طریق فرآیندی است که به عنوان انقباض کمی (QT) شناخته می شود. این امر می تواند اساساً به دو روش انجام شود: با فروش اوراق قرضه دولتی در بازار ثانویه خزانه داری یا با خودداری از سرمایه گذاری مجدد در اوراق قرضه سررسید شده توسط فدرال رزرو.
هر دو رویکرد QT در خدمت افزایش عرضه اوراق قرضه در بازار هستند. هدف اصلی کاهش عرضه پول در گردش برای کاهش فشارهای تورمی فزاینده است. QT معمولاً منجر به افزایش نرخ بهره می شود.
از آنجایی که عرضه اوراق به دلیل فروش اضافی یا کاهش تقاضای دولت به رشد خود ادامه می دهد، خریداران احتمالی اوراق قرضه به دنبال بازدهی بالاتر برای خرید این اوراق خواهند بود. این افزایش بازده متعاقباً هزینه های استقراض را برای مصرف کنندگان افزایش می دهد و آن ها را ترغیب می کند تا در مورد بدهی احتیاط بیشتری به خرج دهند. انتظار می رود که این امر به نوبه خود باعث کاهش تقاضا برای دارایی های مختلف از جمله کالاها و خدمات شود. از نظر تئوری، کاهش تقاضا می تواند منجر به تثبیت یا کاهش قیمت شود.
آیا تورم چیز بدی است؟
تورم نقش مهمی در تقویت رشد یک اقتصاد قوی و باثبات دارد. با این وجود، زمانی که سرعت آن فراتر از نرخ رشد دستمزد باشد، می تواند چالش هایی را ایجاد کند. به عنوان مثال، اگر فردی ماهانه 4000 دلار درآمد داشته باشد و 500 دلار برای مواد غذایی اختصاص دهد، هر گونه افزایش قیمت مواد غذایی بدون افزایش درآمد مربوطه، ظرفیت آن ها را برای تخصیص وجوه برای سایر هزینه ها یا پس انداز برای سرمایه گذاری کاهش می دهد. در نتیجه، کاهش قدرت خرید منجر به کاهش نسبی ثروت در طول زمان می شود.
اکثر اقتصاددانان نرخ تورم سالانه 2 تا 4 درصد را در یک اقتصاد سالم قابل مدیریت می دانند، زیرا منطقی است که انتظار داشته باشیم رشد دستمزدها با این نرخ همسو شود. با این حال، پیش بینی اینکه اگر تورم شروع به افزایش قابل توجهی کند، دستمزدها به سرعت ادامه می یابد، غیرواقعی می شود.
QT در مقابل Tapering
Tapering به عنوان گذار از تسهیل کمی (QE) به انقباض کمی (QT) عمل می کند. این به کاهش تدریجی خرید دارایی اشاره دارد که در طول QE آغاز شده است. این فرآیند به طور کلی شامل کاهش حجم اوراق قرضه سررسیدی است که فدرال رزرو بازخرید می کند تا زمانی که به صفر برسد. در آن مقطع، هر گونه کاهش بعدی به عنوان QT طبقه بندی می شود.
مثال QT
در 4 می 2022، فدرال رزرو قصد خود را برای آغاز انقباض کمی (QT) در کنار افزایش نرخ وجوه فدرال برای رسیدگی به نشانه های اولیه افزایش فشارهای تورمی اعلام کرد. ترازنامه فدرال رزرو در نتیجه اقدامات تسهیل کمی (QE) که برای کاهش اثرات بحران مالی سال 2008 و همه گیری کووید-19 اجرا شده بود، به نزدیک به 9 تریلیون دلار افزایش یافت.
جزئیات کلیدی شامل این است که از اول ژوئن 2022، فدرال رزرو اجازه می دهد تا اوراق بهادار به ارزش تقریبی 1 تریلیون دلار (مخصوصاً 997.5 میلیارد دلار) در یک بازه زمانی 12 ماهه بدون سرمایه گذاری مجدد سررسید شود. جروم (جی) پاول، رئیس فدرال رزرو، اشاره کرده است که این رقم تقریباً معادل تأثیر اقتصادی یک افزایش 25 واحدی نرخ است.
در ابتدا، سقف ماهانه 30 میلیارد دلار برای اوراق بهادار خزانه داری و 17.5 میلیارد دلار برای اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن (MBS) طی سه ماه اول تعیین خواهد شد. پس از این مدت، این سقف ها به ترتیب به 60 و 35 میلیارد دلار تعدیل می شود.
خطر انقباض کمی (QT)
ریسک مرتبط با انقباض کمی (QT) در توانایی آن برای ایجاد اختلال در بازارهای مالی نهفته است که به طور بالقوه منجر به یک بحران اقتصادی جهانی می شود. فدرال رزرو، همراه با سایر ذینفعان، مشتاق است تا از کاهش قابل توجه بازار سهام و اوراق قرضه ناشی از وحشت گسترده و نقدینگی ناکافی جلوگیری کند. چنین اتفاقی که از آن به عنوان کج خلقی مخروطی یاد می شود، در سال 2013 زمانی که بن برنانکی، رئیس سابق فدرال رزرو به احتمال کاهش خرید دارایی اشاره کرد، مشاهده شد. با این وجود، QT به عنوان یک ابزار استراتژیک برای فدرال رزرو برای کاهش تهدیدات ناشی از گرمای بیش از حد اقتصاد عمل می کند.
انقباض کمی چگونه بر شما تأثیر می گذارد؟
مهم است که بدانیم که نیات فدرال رزرو ممکن است طبق برنامه محقق نشود. برایسون پیش بینی می کند که یک رکود قابل توجه در سال 2023 آغاز خواهد شد و فدرال رزرو را وادار کرد تا نرخ بهره را تا پایان سال یک درصد کاهش دهد. در این زمینه، فدرال رزرو احتمالاً برای اتخاذ یک سیاست انطباق آمیزتر احساس توجیه می کند، زیرا تورم به هدف 2 درصدی خود نزدیک می شود. تغییر به سمت نرخ های بهره پایین تر، توقف تلاش های کمی فدرال رزرو را ضروری می کند. برایسون تخمین می زند که ترازنامه می تواند به حدود 8 تریلیون دلار برسد. اینکه آیا فدرال رزرو بعداً در سال 2024 انقباضات کمی را از سر خواهد گرفت یا با ترازنامه بزرگتر از حد معمول سازگار خواهد شد، یک سؤال باز برای بررسی آینده باقی می ماند.
در حال حاضر، بسیار مهم است که اذعان کنیم که فدرال رزرو در حال عبور از شرایط بی سابقه است. همانطور که هالند اشاره می کند، «آن ها هرگز این کار را در این سطح انجام نداده اند.» این نشان می دهد که بازار ممکن است به تجربه نوسانات مشاهده شده در سال 2022 ادامه دهد. پس از اینکه در سال گذشته به اهداف خود نرسید، فدرال رزرو در تعهد خود برای کاهش تورم تا سطح هدف خود در سال های آینده مصمم است.
کسب و کارها دیگر نمی توانند برای توسعه به سرمایه ارزان قیمت وابسته باشند. سرمایه گذاران و پس انداز کنندگان باید خود را برای زمان های چالش برانگیز پیش رو آماده کنند، زیرا تعدیل نیرو ممکن است منجر به کاهش سرعت استخدام شود. به خریداران بالقوه توصیه می شود که امتیازات اعتباری خود را افزایش دهند و برای پیش پرداخت های بزرگتر پس انداز کنند. به نظر می رسد دوران افزایش سریع سهام میم به پایان رسیده است و ممکن است سفر سخت تری تازه شروع شود.
نتیجه گیری
انقباض کمی یک ابزار سیاست پولی است که توسط بانک های مرکزی مانند فدرال رزرو برای کاهش نقدینگی در اقتصاد استفاده می شود. این رویکرد در تضاد با تسهیل کمی است. در حالی که انقباض کمی پتانسیل ایجاد ثبات در بازارهای مالی، کنترل تورم و کاهش تقاضا را دارد، اما خطرات ذاتی را نیز به همراه دارد.
سوالات متداول
چه چیزی انقباض کمی را از تسهیل کمی متمایز می کند؟
تسهیل کمی (QE) شامل استراتژی های پولی است که ترازنامه سیستم فدرال رزرو (Fed) را افزایش می دهد. این امر با خرید اوراق قرضه بلندمدت دولتی و دارایی های مختلف دیگر از جمله اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن (MBS) در بازار آزاد توسط فدرال رزرو به دست می آید. چنین اقداماتی نقدینگی را به اقتصاد تزریق می کند و در نتیجه نرخ بهره پایین تر و مخارج مصرف کننده افزایش می یابد. برعکس، انقباض کمی (QT) عملکرد معکوس را انجام می دهد. ترازنامه فدرال رزرو را با فروش اوراق بهادار خزانه داری منعقد می کند یا به آن ها اجازه سررسید می دهد و در نتیجه آن ها را از ذخایر نقدی خود حذف می کند. این فرآیند پول را از اقتصاد خارج می کند و منجر به افزایش نرخ بهره می شود.
آیا Tapering معادل انقباض کمی است؟
خیر، باریک شدن با انقباض کمی یکسان نیست. کاهش تدریجی به کاهش تدریجی نرخ تسهیل کمی اشاره دارد که طی آن ترازنامه همچنان به رشد خود ادامه می دهد، البته با سرعتی کاهش یافته. در مقابل، انقباض کمی به طور فعال ترازنامه را کاهش می دهد. در اصل، باریک شدن به عنوان یک مرحله انتقالی بین QE و QT عمل می کند.
خطرات مرتبط با انقباض کمی چیست؟
انقباض کمی، عرضه پول را در یک اقتصاد کاهش می دهد و منجر به افزایش نرخ بهره می شود. با گذشت زمان، سیاست های پولی انقباضی می تواند مانع رشد اقتصادی، کاهش هزینه های مصرف کننده و افزایش سطح بیکاری شود.
